“บ้านป่างิ้ว ตั้งอยู่ละแวกสวนสาธารณะหาดนครเชียงราย เราและชุมชนฮ่องลี่ที่อยู่ข้างเคียงเป็นชุมชนเกษตรที่ปลูกพริก ปลูกผักไปขายตามตลาดมาแต่ไหนแต่ไร กระทั่งราวปี 2548 สำนักงานเกษตรอำเภอเมืองเชียงราย มาส่งเสริมให้ทำเกษตรปลอดภัย คนในชุมชนก็เห็นด้วย เพราะอยากทำให้สิ่งที่เราปลูกมันกินได้จริง ๆ ไม่ใช่ว่าเกษตรกรปลูกแล้วส่งขาย แต่ไม่กล้าเก็บไว้กินเองเพราะกลัวยาฆ่าแมลงที่ตัวเองใส่

เราก็เลยทำเกษตรปลอดสารมาตั้งแต่นั้น ชุมชนป่างิ้วมีเกษตรกรอยู่ 9 ครัวเรือน ส่วนฮ่องลี่เยอะหน่อย น่าจะถึง 30 ครัวเรือน กระทั่งเทศบาลนครเชียงรายเขามีนโยบายส่งเสริมเรื่องนี้ เขาก็จัดสรรที่ดินให้พวกเราได้ปลูกเพิ่ม และก็หาตลาดให้เราขายได้มากขึ้น มีทั้งเทศบาลฯ รับซื้อเองไปให้เด็กนักเรียนเขากิน และก็มีตลาดนัดอาหารปลอดภัยทุกวันศุกร์ ถ้าเหลือก็ส่งขายตามตลาด และขายเองหน้าบ้านนี่แหละ

แม่เห็นว่าเทศบาลฯ เขาจริงจังเรื่องนี้นะ เมื่อเดือนกันยายน (2567) ที่ผ่านมา เชียงรายน้ำท่วมหนัก ตรงนี้ก็ท่วมไปหมด พอน้ำลด เทศบาลฯ ก็รีบเข้ามาฟื้นฟูพื้นที่ตรงนี้ก่อนใครเลย เหมือนตรงนี้มันเป็นสวนครัวของเมืองไปแล้ว เรามีผักปลูกมากกว่า 30 สายพันธุ์ เขาก็มีแผนจะขยายที่ดินเพิ่มอีก แม่ก็ดีใจแหละที่เป็นคนปลูกผักที่ได้คุณภาพให้คนในเมืองกิน”